Նատալի Եդիգարյան

Հազարան Բլբուլ Պինոքիոյի արկածները Ջեսլոմինոն խաբեբաների աշխարհում Մանչուկն ու Կառլսոնը Բրեմենյան երաժիշտները Բուրատինո Երեք ընկույզ Մոխրոտի համար Չառլին ու շոկոլադի ֆավրիկան Թոմ Սոերի արկածները

Եկավ ամառը։ Դպրոցում դասերը վերջացան, ե Մանչուկի ծնողները պատրաստվեցին նրան ուղարկել գյուղ՝ տատիկի մոտ։ Բայց մինչև մեկնելը պետք է տեղի ունենար մի կարեւոր իրադարձություն. լրանամ էր Մանչուկի ութ տարին։ Օ՜, որքան երկար էր Մանչուկը սպասել իր ծննդյան տարեդարձին։ Համարյա այն… Continue Reading →

Մինչդեռ Պինոքիոն ճարպկորեն լող էր տալիս ափ հասնելու համար, հանկարծ նկատեց, որ հայրը այնպես է դողում, կարծես թե մալարիայի տենդով բռնված լիներ։ Ցրտի՞ց էր դողում արդյոք, թե՞ վախից, ով գիտե… Գուցե թե՛ մեկից, թե՛ մյուսից։ Կարծելով, թե այդ դողը կարող… Continue Reading →

Հենց որ Պինոքիոն մնաս բարով ասաց իր բարի ընկներ Թյուննոսին, սկսեց խարխափելով շարժվել Շնաձկան փորի, մթության մեջ և, շոշափելով ու մի քայլ ետ գնալով, մի քայլ առաջ, ուղևորվեց դեպի այն փոքրիկ լույսը, որը հեռո՜ւ, հեռու թույլ թարթում էր։ Քայլելիս նա… Continue Reading →

Արդեն հիսուն րոպե էշը ջրի տակ էր, երբ գնողն ինքն իրեն խոսելով ասաց. — Հիմա իմ խեղճ կաղ էշն արդեն ինչպես հարկն է խեղդված կլինի։ Դուրս քաշենք, ուրեմն, և կաշվից պատրաստենք մեր գեղեցիկ թմբուկը։ Եվ սկսեց քաշել պարանը, որի մի… Continue Reading →

Տեսնելով, որ դուռը չի բացվում, մարդուկը ոտքի մի կատաղի հարվածով բացեց այն կրնկի վրա և, ներս մտնելով, իր սովորական ժպիտտվ ասաց Պինոքիոյին ու Լուչինյոլոյին. — Կեցցեք տղաներ, լավ էիք զռում, ես ձեր ձայնը իսկույն ճանաչեցի։ Հենց այդ պատճառով էլ ահա… Continue Reading →

Այդ ի՞նչ անսպասելի բան էր։ — Կասեմ ձեզ, իմ սիրելի և փոքրիկ ընթերցողներ, այդ այն էր, որ երբ Պինոքիոն արթնացավ, ուզեց գլուխը քորել, ինչպես այդ իհարկե, պատահում է, նկատեց… Գուշակեցեք, թե ի՞նչ նկատվեց։ Նա մեծագույն զարմանքով նկատեց, որ իր ականջները… Continue Reading →

Ինչպես կարգն է, Պինոքիոն անմիջապես Ֆեյայից թույլտվություն խնդրեց՝ քաղաքը շրջելու և հյուրեր հրավիրելու համար։ Ֆեյան ասաց. — Խնդրեմ, գնա հրավիրիր ընկերներիդ վաղվա նախաճաշին, բայց հիշիր, որ մինչև մութն ընկնելը տանը լինես։ Հասկացա՞ր։ — Խոստանում եմ մի ժամից հետո տանը լինել,—… Continue Reading →

Այն պահին, երբ ձկնորսը էն է հա՛ բուրատինոյին պիտի թավայի մեջ գցեր, քարանձավ մտավ մի մեծ շուն, որը տապակածի համեղ հոտին էր եկել։ — Դո՛ւրս կորիր,— բղավեց ձկնորսը, սպառնալով նրան ու վայր չդնելով ալյուրապատ բուրատինոյին։ Սակայն խեղճ շան փորը քաղցից… Continue Reading →

Այդ հուսակտուր վազքի ժամանակ մի այնպիսի սոսկալի րոպե եղավ, երբ Պինոքիոյին թվաց, թե արդեն կորած է, որովհետև Ալիդորոն (այսպես էր պահակաշան անունը) իր կատաղի սլացքի միջոցին արդեն գրեթե հասել էր բուրատինոյին։ Բավական է ասել, որ բուրատինոն իր ետևում մի թիզ… Continue Reading →