Նատալի Եդիգարյան

Մի հալիվոր գնում է քաղաք, տեսնում շուկայում ձմերուկ են վաճառում, մոտենում է, թե՝ -Ախպերացու, էս ի՞նչ է։ Ձմերուկ վաճառողը տեսնում է, որ էս ծերը միամիտ մարդ է, ձեռ է առնում․ -Էշի ձու։ Էս հալիվորը մտածում է․ <<Մեր էշը սատկել է,… Continue Reading →

Օրը ցերեկով Երեք-չորս հոգով Կույրերը եկան․ Փղին դեմ ընկան։ Մինը, որ մարմնին դիպավ հաստ, ահեղ, -Հե՛յ, զգո՛ւյշ,-կանչեց,-մի պատ կա  էստեղ։ Մյուսը, որ ոտն էր շոշափել իր դեմ՝ -Ի՜նչ պատ,- ծիծաղեց,-էս կոճղ է կարծեմ։ Երրորդի  ձեռքը կնճիթն էր  ընկել․ -Օձ է,… Continue Reading →